درباره ي قاجاريه

قاجار نام دودمانی است که از ۱۷۹۴ تا ۱۹۲۵ بر ایران فرمان راند.قاجارها قبیله‌ای از ترکمان‌های منطقه استرآباد (گرگان) بودند.ایشان تبار خود را به کسی به نام قاجار نویان می‌رساندند که از سرداران چنگیز بود. نام این قبیله ریشه در عبارت آقاجر به معنای جنگجوی جنگل دارد. پس از حمله مغول به ایران و میانرودان،قاجارها نیز به همراه چند طایفه ترکمان و تاتار دیگر به شام کوچیدند.هنگامی که تیمور گورکانی به این نقطه تاخت قاجارها و دیگر کوچندگان را به بند کشید و سرانجام آنها را به خانقاه صفوی در آذرآبادگان بخشید. پس از آن قاجارها یکی از سازندگان سپاه قزلباش شدند.

در زمان آقا محمد خان قاجار این طایفه به دو قبیله اشاقه باش و یوخاری باش (به معنای ساکن ناحیه بالا - رودخانه- و ساکن ناحیه پایین - رودخانه) تقسیم شده بود و آقا محمد خان موفق گردید این دو قبیله را با هم متحد کرده و نیروی نظامی خود را استحکام بخشد. برای آگاهی بیشتر به زندگی نامه آغا محمدخان قاجار نگاه کنید.

بنا بر بعضی منابع تاریخی مادربزرگ آقا محمد خان بیوه شاه سلطان حسین صفوی بود که در هنگام حمله محمود افغان به اصفهان از وی باردار بود و بدلیل علاقه زیاد شاه سلطان حسین به وی، برای جلوگیری از اسارت او بدست افغانها، توسط سران قزلباش فراری داده شد و بعد از قتل شاه سلطان حسین به زوجیت پدر بزرگ آقا محمد خان درآمد. بنا به این روایت پدر آقا محمد خان، محمد حسن خان قاجار، در اصل فرزند شاه سلطان حسین صفوی بوده‌است و به همین دلیل ارتباط نزدیک و پایداری بین بازماندگان سلسله صفوی و شاهان دوره قاجاریه وجود داشته‌است.

شاهان قاجار

آغا محمدخان قاجار

فتحعلی شاه

محمد شاه

ناصرالدین شاه

مظفرالدین شاه

محمدعلی شاه

احمد شاه

درباره ي صفويه

در تاریخ ایران پس از اسلام ظهور سلسله صفویه نقطه عطفی است مهم؛ زیرا که پس از قرنها ، ایران توانست با دستیابی مجدد به هویت ملی ،‌ به کشوری قدرتمند و مستقل در شرق اسلامی تبدیل شود. این کشور به رقابتی نزدیک به امپراطوری شمال برمی خیزد و دایره سروری و خلافت عثمانیان را بر ممالک اسلامی رد می کند. حکومتی که صفویان در اوایل قرن دهم هجری برپا کردند یک حکومت مذهبی و بر پایه تشیع بود، این دوره نزدیک به دو قرن و اندی طول کشید. با تأسیس این حکومت مقطع جدیدی در تاریخ ایران گشوده شد 0 زمانه ای که ایرانیان برای کسب هویت خود به تکاپو پرداختند، و لذا این دوران از اهمیت خاصی برخوردار شد . با توجه به تأثیر طولانی مدت دستاورهای صفویان تا عصر حاضر، می توان گفت که آنها در حل و فصل مشکلات برخاسته از امور نظامی، اقتصادی، مذهبی و اجتماعی تا حدود قابل ملاحظه ای موفق بودند . در این دوره ، نعمت و فراوانی حاصل شد، امنیت بر راهها سایر گسترد، تجارت و بازرگانی به شکوفایی رسید؛ اقلیتها محل تساهل و تسامح مذهبی قرار گرفتند؛ دشمنان خارجی عقب زده شدند؛ هنرها و صنایع در حد و حجم قابل اعتنایی شکوفان گردیدند و دانشمندان بزرگی در عرصه فلسفه پدیدار شدند. سلسله هایی که پس از صفویان بر سر کار آمدند در پیدا کردن راه حل برای مشکلات موجود جامعه به اندازه صفویان موفق نبودند. نظام صفویان به رغم فشارهای داخلی و خارجی به مدت دویست و بیست و پنج سال در ایران ثبات و استواری پدید آورد.

درباره ي افشاريه

عصر حكومت‌ افشاريه‌ يكى‌ از مهم‌ترين‌ و حساس‌ترين‌ دوره‌هاي‌ تاريخى‌ ايران‌ به‌ شمار مى‌رود؛ اما به‌رغم‌ آنكه‌ برجسته‌ترين‌ نتيجة ظهور دولت‌ آنان‌ سركوب‌ و اسقاط افغانان‌ و بيرون‌ راندن‌ نيروهاي‌ روس‌ و عثمانى‌ از ايران‌ بود، به‌ چند دليل‌ عمده‌ مورد توجه‌ محققان‌ تاريخ‌ ايران‌ قرار نگرفته‌ است‌. برخى‌ از اين‌ دلايل‌ عبارتند از: 1. قرار گرفتن‌ دورة نسبتاً كوتاه‌ دولت‌ افشاريه‌ بين‌ دو دورة طولانى‌ و با اهميت‌ صفويه‌ (905- 1135ق‌/1500-1723م‌) و قاجاريه‌ (1210-1344ق‌/1795- 1925م‌)؛ 2. خودداري‌ نادر از تمسك‌ به‌ ابزار دينى‌ و مذهبى‌ براي‌ مقابله‌ با همسايگان‌، به‌ ويژه‌ عثمانيان‌ كه‌ سياست‌ او مبنى‌ بر اصلاح‌ روابط ايران‌ با همسايگانش‌ نيز از همين‌ نظر و موضع‌ نشأت‌ مى‌گرفت‌؛ 3. خشونت‌ جنون‌آميز نادر در 3 سال‌ پايانى‌ فرمانرواييش‌ كه‌ چهرة فرمانروايى‌ مستبد و بى‌رحم‌ از او در تاريخ‌ ايران‌ ترسيم‌ كرده‌ است‌.